Η αλλεργική της παρέας πάει για γκαζόζες... (Θεούλη μου, σαν πτώματα Αλιεν από τον Αρη, τον κόκκινο πλανήτη είναι! Αλλά φαντάζομαι σε όσους αρέσουν, το φωτο-ποστ θα ανοίξει την όρεξη!) :-)
Ο αστακός ωραίος, η μακαρονάδα... μπανάλ! Ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί το πιάτο της πείνας των Ναπολιτάνων έχει γίνει τα τελευταία χρόνια τόσο in. Κι επίσης: πώς σκατά τρως μία αστακομακαρονάδα;; Νομίζω, πως δυσκολεύεται ακόμη κι ο Ζαμπούνης!
Το βραστό με λαδολέμονο μια χαρά μού φαίνεται. Όσο για αστακούς, η Μαντάμ Σουσού (του Ψαθά, βεβαίως-βεβαίως) τους αγόραζε δύο-δύο: "τον ένα τον τρώμε, τον άλλον τον πετάμε"...!
8 Comments:
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!
ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ!
Ολοζώντανο!...
Καλημέρα!
Η πίστα όλη δική σας!
Η αλλεργική της παρέας πάει για γκαζόζες... (Θεούλη μου, σαν πτώματα Αλιεν από τον Αρη, τον κόκκινο πλανήτη είναι! Αλλά φαντάζομαι σε όσους αρέσουν, το φωτο-ποστ θα ανοίξει την όρεξη!)
:-)
Μιλάμε για μεγάλη πείνα!
Είχα δίκιο για έκθεση που έλεγα! Σκέψου το λιγάκι σοβαρά!
Ολοζώντανη φωογραφία, αν είχα πηρούνι θα σίμπαγα!
Θα μου επιτρέψετε να μη ζουλέψω, χι χι χι, ξέρετε τώρα Σάββατο κλπ κλπ.
Ορεκτική η φωτο σας βέβαια δε λέω μα...
Ο αστακός ωραίος, η μακαρονάδα... μπανάλ! Ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί το πιάτο της πείνας των Ναπολιτάνων έχει γίνει τα τελευταία χρόνια τόσο in. Κι επίσης: πώς σκατά τρως μία αστακομακαρονάδα;; Νομίζω, πως δυσκολεύεται ακόμη κι ο Ζαμπούνης!
Μα το θέμα είναι όχι αν θα το φας, μα που θα πας για να το φας. Και ας μην το φας.
Παιδιά το θέμα είναι ότι η αστακομακαρονάδα έχει κόκκινο χρώμα και "γράφει" καλύτερα.Εμείς βραστό με λαδολέμονο φάγαμε!
Το βραστό με λαδολέμονο μια χαρά μού φαίνεται.
Όσο για αστακούς, η Μαντάμ Σουσού (του Ψαθά, βεβαίως-βεβαίως) τους αγόραζε δύο-δύο: "τον ένα τον τρώμε, τον άλλον τον πετάμε"...!
μμμμμμμμμμμμ! και μπυρίτσα!!!!!!!!!
Όχι δε ζηλεύω!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home